De Romeinen hebben het meeste gebied rondom Rome wel in handen, maar meer ook niet.

De zevende koning van Rome is Tarquinius de Trotse. Hij is aan de macht gekomen door iedereen op te stoken tegen zijn voorganger, koning Servius Tullius, die uiteindelijk afgezet en vermoord werd. Tarquinius blijkt een slechte, wrede koning, die alleen maar aan zichzelf denkt en het volk van Rome uitbuit. Veel Romeinen krijgen spijt dat zij hem op de troon geholpen hebben. Na 24 jaar hebben de meeste mensen er genoeg van. De koning wordt afgezet en verbannen. Rome wordt een republiek!

Lucretia pleegt zelfmoord.
Lucretia is de vrouw van Tarquinius Collatinus, een neef van de koning. Op een dag wordt Sextus Tarquinius, een zoon van de koning, verliefd op haar. Terwijl Sextus te gast is in het huis van Collatinus gaat hij naar toe en dwingt haar. Lucretia vertelt aan Collatinus en aan haar vader over de misdaad van prins Sextus. Hoewel ze er niets aan doen kon, kan ze toch niet leven met het idee en pleegt ze zelfmoord. De woede van haar man en haar vader is zo groot dat ze besluiten de koning te verdrijven.

De eed van Brutus.
Bij de zelfmoord van Lucretia zijn niet alleen haar vader en haar man Collatinus aanwezig, maar ook Collatinus’ vriend Lucius Junius Brutus, een neefje van de koning. Net als Collatinus is hij woedend over wat er gebeurd is. Brutus neemt de leiding over de opstand tegen de slechte koning. Hij krijgt het volk van Rome zover dat ze zweren nooit meer een koning te nemen. Brutus en Collatinus worden de eerste consuls van de Romeinse republiek.

Poort dicht.
Koning Tarquinius is niet in de stad als het volk in opstand komt, want hij is met een oorlog bezig. Zodra hij van de opstand hoort keert hij terug, maar hij treft een gesloten poort aan. Tarquinius snapt dat hij de stad niet meer in kan komen en vlucht naar de Etrusken, de machtige buren van Rome. De dag waarop hij dat doet, 24 februari, wordt sindsdien door de Romeinen regifugium (koningsvlucht) genoemd.

Het volk van Rome.
Een groot deel van het volk van Rome is de tirannie van koning Tarquinius spuugzat en sluit zich prompt bij de opstand aan. Maar er zijn ook lieden die de koning helemaal niet weg willen. Een groep jonge edellieden begint een samenzwering om Tarquinius weer op de troon te krijgen. Ze worden echter ontmaskerd. Brutus’ eigen zoons blijken er zelfs aan mee te doen! Hoewel het hem veel verdriet doet vindt Brutus het land belangrijker dan zijn eigen gevoelens: hij laat zijn verraderlijke zoons toch ter dood brengen. Hierna moet iedereen met de naam Tarquinius vertrekken van het woedende volk. Ook Collatinus.

Koning Tarquinius.
De slechte koning Tarquinius laat zich natuurlijk niet zomaar de stad uitgooien. Nadat de samenzwering om hem Rome weer in te krijgen mislukt is, probeert hij de stad met een leger te heroveren. Hiervoor krijgt hij hulp van de Etrusken en de Latijnen. Brutus sneuvelt in die strijd. Maar ook Sextus, de slechte prins die nu aan de kant van zijn vader Tarquinius vecht, wordt gedood. Uiteindelijk slaagt Tarquinius er niet in te winnen en moet hij alsnog opgeven.

WIST JE DIT AL?

– Het verhaal van de koningsvlucht is waarschijnlijk een legende. Net als bij alle verhalen van de Romeinse koningstijd (en ook nog enkele eeuwen daarna) weten we niet zeker of ze echt gebeurd zijn. Het kunnen ook symbolische verhalen zijn.

– Brutus betekent eigenlijk “domoor”. Tarquinius liet mensen die hij “te slim” vond namelijk ter dood brengen, zodat ze geen bedreiging voor hem konden worden. Brutus deed of hij heel dom was, om zo in leven te blijven. Pas na de dood van Lucretia bleek hij heel slim te zijn.

– De naam Brutus ken je misschien van de moord op Julius Caesar. Die vond meer dan 450 jaar later plaats. De leider van Caesars moordenaars heette Marcus Junius Brutus. Zijn familie beweerde af te stammen van Lucius Junius Brutus, de stichter van de republiek. Daarom vonden de moordenaars van Caesar, die de republiek wilden redden, Brutus zo’n geschikte leider.

– Nadat Tarquinius werd afgezet, werd Rome een republiek. Daarmee bedoelden ze dat het volk zelf zou regeren. In werkelijkheid viel dat allemaal ook wel weer mee, maar in elk geval zou er niet één iemand alle macht hebben voor de rest van zijn leven.

– Tarquinius is een Etruskische naam. Ook vluchtte Tarquinius volgens het verhaal naar het land van de Etrusken. Misschien betekent deze legende wel dat Rome een tijdlang onder Etruskische heerschappij was, totdat de Romeinen daartegen in opstand kwamen.

FOUT!

– Tarquinius zou zijn afgezet in 510 voor Christus. Dat jaartal klopt, maar alleen in de zin dat de Romeinen zeiden dat het in dat jaar gebeurd was. Opvallend genoeg werd de Griekse stad Athene in diezelfde tijd een democratie. Dat is wel erg toevallig. Waarschijnlijk wisten de Romeinen zelf niet meer helemaal wanneer de laatste koning was afgezet en hebben ze het op den duur gelijkgesteld met de invoering van de Atheense democratie.